-
1 nüfus
народонаселе́ние (с) населе́ние (с)* * *1) населе́ние, жи́телиnüfus artması — рост населе́ния, демографи́ческий рост
nüfus başına — на ду́шу населе́ния
nüfus fazlalığı / fazlası — перенаселе́ние, перенаселённость
nüfus sayımı — пе́репись населе́ния
nüfus yoğunluğu — пло́тность населе́ния
nüfus patlaması — демографи́ческий взрыв
2) челове́к; лю́диburada beş nüfus var — здесь нахо́дится пять челове́к
nüfus cüzdanı / kâğıdı — а) метри́ческое свиде́тельство; б) удостовере́ние ли́чности
См. также в других словарях:
nüfus — is., Ar. nufūs 1) Kişi Burada beş nüfus var. 2) Bir ülkede, bir bölgede, bir evde belirli bir anda yaşayanların oluşturduğu toplam sayı Nüfus sayımı. Nüfusu çoğalmak. 3) Ortak bir özellik gösteren kimselerin bütünü Tarım nüfusu. Gecekondu nüfusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
